Oplichtende Nachtwolken (in het Engels ook wel Noctilucent Clouds, NLC’s, genoemd) is een fenomeen waarbij wolken in de hoogste lagen van de atmosfeer worden gevormd. Er wordt aangenomen dat ze bestaan uit smalle ijsdeeltjes, die vormen rondom stofdeeltjes. De wolken worden gevormd op een hoogte van 82 km boven de zeespiegel en zijn niet zoals de wolken die we dagdagelijks zien. Er bestaan ook vier verschillende types van oplichtende nachtwolken. Oplichtende Nachtwolken zijn alleen zichtbaar als het voldoende donker is. Meestal zijn ze enkel zichtbaar bij de schemering, wanneer de wolken een zonovergoten deel van de atmosfeer van de Aarde bezetten. De wolken worden dus nooit op klaarlichte dag waargenomen.

Er moet voldaan  worden aan 4 condities om deze wolken te observeren; helder weer, de juiste temperatuur in de hoogste luchtlagen, voldoende luchtvochtigheid in deze luchtlagen en de zon moet rond haar hoogste noordelijke punt zitten (meestal rond de zonnewende van 21 juni). Daarom is dit fenomeen vrij zeldzaam te observeren. Toen ik woensdagavond de eerste berichten binnenkreeg dat het die nacht raak zou zijn, kwam het eigenlijk helemaal niet uit. Er stond een avondje theater gepland immers.

Maar toen we terugreden was het spektakel zo goed te zien dat ik bij aankomst thuis toch snel de camera ben gaan halen. Inmiddels was het tegen 12 uur ’s nachts en waren de Oplichtende Nachtwolken prima te zien. Ik had niet veel tijd, aangezien ik de volgende dag weer op tijd op moest, maar kon wel enkele mooie beelden maken van dit bijzondere fenomeen. Dit wijds beeld in panorama formaat heb ik bewust gekozen om aan te laten zien hoe de verhouding van de Oplichtende Nachtwolken was met de laatste zonnestralen die op de wolken schenen. De eerste sterren zijn goed te zien aan de bovenkant van het beeld.

Ik vond het nog vrij lastig om de juiste instellingen te vinden voor dit fenomeen. Er was nog best veel licht aan de horizon, waardoor klassieke nachtinstellingen teveel overbelichting opleverde. Uiteindelijk koos ik voor onderstaande instellingen om een optimale verhouding te krijgen tussen sluitertijd en ISO, zodat ik met de RAW file alle details nog eruit kon halen in Lightroom.

Na twee jaar jagen heb ik eindelijk een keer de Oplichtende Nachtwolken zelf mogen aanschouwen. Vier keer ben ik er vergeefs op uit geweest om ze te zien en afgelopen woensdag was het dan zover. Ik vond de wolken een serene rust uitstralen, die nog meer rust aan de nachtelijke hemel brachten. Deze wolken bestaan maar even, en worden nog minder geobserveerd. Ze lijken daardoor vaak op diepere gevoelens en gedachten, die soms opkomen maar meestal verborgen zijn. Hoe vaker je kijkt, hoe eerder je de kans hebt ze toch een keer te mogen aanschouwen.

Deze foto is ook te vinden in de Beeldbank.

Canon 5D Mk. III, irix 15mm, 10 sec.,  f/2.5, f/2.5, ISO 400, statief en afstandsbediening